EMDR

EMDR staat voor "Eye Movement Desensitization and Reprocessing." Het wordt gebruikt bij mensen met een traumatische ervaring/ negatieve gebeurtenissen uit het verleden en daar last van blijven houden. De therapie is in 1989 ontwikkeld door psychologe Shapiro.

Het wordt gebruikt bij mensen die moeite hebben om de gebeurtenissen goed te verwerken en hiervan klachten ondervinden. EMDR werkt erg snel en is een zeer intensieve therapie. De psycholoog vraagt om de specifieke gebeurtenis terug te halen in het geheugen met de daarbij behorende beelden/ gedachten en gevoelens. Er wordt zoveel mogelijk informatie gevraagd aan het begin. Vervolgens wordt het verwerkingsproces opnieuw opgestart. Er wordt gevraagd om de gebeurtenis naar voren te halen in gedachten. In de tussentijd wordt je afgeleid met behulp van geluiden/ lampjes of het volgen van de vingers van de psycholoog. In mijn geval ging het met behulp van 5 lampjes op een soort statief (zie foto). De lampjes moest ik alleen met mijn ogen van links naar rechts volgen. De lampjes worden door de psycholoog bediend met een soort afstandsbediening. Als de lampjes gestopt zijn, moet je benoemen welke gedachten en gevoelens er in je opkomen. Elke nieuwe associatie is weer de basis voor de volgende set. Door de EMDR worden al deze gedachten en gevoelens in gang gezet, waardoor er wat kan veranderen in je geest en lichaam. Tussendoor wordt er steeds gevraagd hoeveel spanning je voelt/ hoe emotioneel dat beginbeeld is op een schaal van 0 (= geen spanning) en 10 (= extreem veel spanning). Eerst begon ik met een heel hoog cijfer en gaandeweg werd het uiteindelijk een 0-1. Dat is ook de bedoeling. Ik moest het cijfer aangegeven op de onderstaande kaarten. Daarna wordt er gevraagd hoe je nu kijkt naar het beginbeeld. Kan je er beter naar kijken/ mee om gaan? Dat moet je aangeven op een schaal van 0 (= ik kan het niet aan) en 7 (= ik kan er helemaal tegen). Ook nu wordt je weer afgeleid met de lampjes en vertel je wat er bij je opkomt.

De EMDR zorgt ervoor dat nare herinneringen minder emotioneel/ heftig zijn, waardoor het uiteindelijk makkelijker wordt om aan zo'n gebeurtenis terug te denken. De herinneringen worden waziger/ kleiner. Er kunnen ook spontaan nieuwe gedachten of inzichten ontstaan die een andere, minder bedreigende, betekenis aan de gebeurtenis geven. Deze effecten zorgen ervoor dat de ervaringen een plekje krijgen in het leven van de persoon.

De effecten van de EMDR kunnen nog een tijd doorwerken, maar dat is ook de bedoeling. Wel kan je wat moeite hebben met het onder controle houden van je gevoelens (tot 3 dagen na de sessie). Daarna is er weer een nieuw evenwicht in je leven. Hoe het precies werkt is dus een beetje onduidelijk, maar de therapie zorgt in ieder geval voor een natuurlijke vorm van verwerken.

Wat vond ik ervan? 
In het begin was ik best wel nerveus. Mijn psycholoog had tijdens een vorige sessie uitgelegd wat EMDR globaal inhield, maar op de dag zelf vond ik het toch wel spannend. Ze legde nog een keer uit wat we zouden gaan doen. Ze benadrukte dat ik vooral niet moest afvragen of ik het wel goed deed of de gedachten wel goed waren enz. Gewoon zeggen wat er in je op komt. Niets is goed of fout. Oké, dat klinkt al vaag. Ze zette op een gegeven moment een statief neer met een soort TL- buis. In die TL- buis zaten 5 lampjes. Eerst stonden die in het midden, maar met behulp van een soort afstandsbediening gaan die lampjes van links naar rechts (en andersom). In het begin schoot ik wel in de lach. Hoe moest ik dat nou serieus nemen? Een beetje lampjes volgen met mijn ogen, terwijl de psycholoog meekijkt of je het wel goed doet. In het begin was ik geneigd om steeds mijn hoofd te draaien, maar ik mocht de lampjes alleen maar met mijn ogen volgen. Ik moest denken aan 1 beeld; de beginsituatie. Daarna moest ik de lampjes volgen en vertellen wat er toen bij mij op kwam. Er kwamen zoveel verschillende aspecten naar boven! Soms ook dingen die je helemaal niet verwacht, heel ver weg gestopt had of juist hele recente dingen. Soms had ik ineens geen gevoelens/ gedachten. Dan gingen we weer terug naar het beginbeeld en begon het weer opnieuw. Toen ik op een gegeven moment op de schaal van 0-10 een 0 of 1 aangaf, gingen we verder met het leren omgaan van de gedachten/ het terugdenken aan het beeld. Er kwamen toen juist ook dingen omhoog als het continu maar bezig zijn met mijn studie, waardoor ik mij toch ook wel veel dingen ontnomen heb... Ik mag eigenlijk best wel trots zijn op hetgeen ik nu al behaald heb (ondanks de ongemakken), ik hoef niet zulke hoge eisen aan mijzelf te stellen enz. Ook ervaarde ik dat ik meer inzicht kreeg in de situatie. Ik begon dingen beter te snappen. Een hele opluchting eigenlijk! Nadat ik zo'n 6/7 aangaf op de schaal, gingen we de sessie afronden. We bespraken de sessie na en ik moet zeggen dat ik er nu toch wel een heel goed gevoel aan over heb gehouden. De sessie zelf vond ik wel heel vermoeiend, maar dat kwam ook door alle emoties die daarbij kwamen kijken. 

Thuis probeerde ik het uit te leggen aan mijn moeder en zus. Het is eigenlijk heel vaag om uit te leggen. Een ander kan zich moeilijk indenken hoe je een gebeurtenis kan verwerken door met je ogen lampjes te volgen. Tja, als ik het zo type, is dat ook wel apart om te begrijpen, maar goed als het werkt...?! 

De 2-3 dagen na de sessie merkte ik wel dat ik wat sneller gefrustreerd/ geprikkeld was, meer nadacht over dingen, het toch wat beter een plekje kan geven en mijn stemming soms ineens om kon slaan.