Zaterdag 22 april 2017 hield ik een rustig daagje. Even een beetje bijkomen van alles. Lekker wat tv gekeken, gepuzzeld en muziek geluisterd. Ik had ook, net als gister, wat last van mijn hartritme. Het zit weer een beetje te rommelen, maar het is ook niet dat het er echt uit schiet, maar goed is het dus ook niet. Grr! Hopelijk gaat het weer vanzelf over. Helaas is het toch vaak een voorteken van bijvoorbeeld een infectie... 

Op zondag was ik al vroeg wakker. Het slapen ging niet meer, ook al was ik nog erg moe. In de ochtend ging mijn hartslag wel weer flink op hol. Ik had weer last van atrium fibrilleren met een frequentie van 202x per minuut. Tja, ik was even vergeten hoe het ook alweer voelde, maar al snel was ik erachter... Ik nam toen eerst mijn ochtendmedicatie maar in, maar na 1 uur deed het nog weinig op mijn ritme, dus toch maar weer een extra tabletje Verapamil ingenomen. Daar zakte ik wel wat op, maar het bleef nog steeds snel. Het was geen atrium fibrilleren meer, maar voor de rest voelde ik mij alsnog niet top. Wel ging ik naar het zwembad in Den Haag. Ik ging de 100m vlinder en 50m vlinderslag zwemmen in een 50m bad. Voor de eerste afstand ging het alsnog niet goed qua ritme, dus had ik nogmaals een extra tabletje Verapamil ingenomen. Zo stom! Het gaat zo goed als het ritme goed is, maar als het ritme niet goed is, kan ik vrij weinig. Ik verzuur dan snel en ik ben heel snel kortademig. Daarna zakte ik wel weer iets qua frequentie, maar nog steeds zat ik op 115x per minuut. De 100m vlinder lukte niet. De eerste 40m ging redelijk, maar daarna kwam ik niet meer vooruit, omdat mijn ritme door de inspanning flink omhoog ging. Ik tikte aan, maar daar was ook alles tegen gezegd. Daarna zat er zo'n 2 uur tussen, dus had ik alle tijd om te herstellen. Ik moet zeggen dat ik die tijd ook hard nodig had... De 50m vlinderslag ging, wonder boven wonder, vrij goed. De laatste meters waren zwaar, maar al met al zat ik slechts 4 tienden boven mijn persoonlijke record (in een 50m bad). Naar omstandigheden was ik daar best wel trots op! Wim zwom heel goed. Op de 200m vrij ging hij al voor de 100m tijd en toen zwom hij op 1 honderste na niet onder de minuut. Daarna had hij nog een kans en zwom hij er dik onder! Knap en zeker verdiend! 

Op donderdag 27 april, koningsdag, was ik al vroeg wakker. Jamilla en ik hadden het idee om eerst nog even over het dorp te lopen, maar de braderie begon pas om 10 uur. Het was jammer. Mijn moeder moest werken en mijn vader had gewerkt, dus was het even wachten tot hij uit bed was. Daarna gingen we, toen hij wakker was, naar Vreeswijk toe. Daar enkele straatjes doorgelopen en algauw zochten we een terrasje op. Mijn zus struinde nog veel meer straatjes af, maar ik was al best moe. Jamilla had nog best veel gekocht voor haar kleuters. Zo had ze veel speelgoedautootjes, mini loco en bouwdingen voor weinig op de kop getikt. Leuk! Ik heb nog een beetje foe yong hai op en wat frietjes. Het was wel gezellig. Op de terugweg viel ik in de auto al bijna in slaap, maar toen ik thuis op de bank lag, was ik vrijwel direct in slaap gevallen. Pff, ik was kapot van de korte tijd op de braderie. Om 16 uur was ik weer wakker. In de avond maakte ik nog een geroosterd broodje. Mijn moeder en zus gingen nog naar Woerden toe om nog een beetje feest te vieren op het plein. Pleun Bierbooms kwam ook optreden (The voice winnares). Ik had er geen puf meer voor. Om kwart voor 9 lag ik op bed; total loss. Mijn zus en moeder gingen nog vuurwerk kijken om 22 uur op het dorp. Ik hoorde het nog wel, maar ik had geen puf om te kijken. 

De volgende dag deed ik vrij rustig aan. Ik was nog wel even met mijn moeder meegeweest naar de supermarkt. Ook heb ik Nils, Jamilla haar vriendje, van het station opgehaald, omdat ik het niet vond kunnen dat hij dan vanaf Woerden nog met de bus moest. Jamilla voelde zich nog niet super en zou hem in de avond nog terugbrengen, dus bood ik aan om hem even op te halen. Iedereen blij. Hun gingen pannenkoeken bakken. Lekker! Ook keken ze nog een film en in de avond gingen ze, net als mijn moeder, trainen. Lekker rustig. Ik had het rijk alleen, omdat mijn vader moest werken en zich aan het opknappen was. In de avond keken ze de film verder. Ik lag alweer om 21 uur op bed. Ook nu was ik weer gesloopt. 

Op zaterdag 29 april ging ik wel trainen in de ochtend. Dan heb ik toch meer energie dan in de avond, dus dat is nu toch fijner. Bovendien train je in de ochtenden meer voor jezelf, dus dan kan je zelf je tempo bepalen. Dan ga ik ook niet steeds over mijn eigen grenzen over en het is lekker rustig. We waren nu met zijn vieren en dan stond de trainer zelf op de kant. Nu kreeg ik wel wat goede aanwijzingen. Ook kreeg ik veel aanwijzingen met betrekking tot het ademhalen tijdens het zwemmen. Oké, het is tig keer eerder verteld, maar nu, na enkele oefeningen merkte ik zelf heel duidelijk wat ik fout deed. Ik houd mijn adem in en blok hem dan, waardoor ik te weinig lucht uit adem en wel alweer nieuwe lucht haal. Als ik uitblaas, blaas ik mezelf minder op en kan ik veel makkelijker zwemmen. Na wat oefeningen snapte ik het wel. Met de keerpunten deed ik hetzelfde, maar dan liet ik juist tijdens het duikelen wel al mijn lucht ontsnappen, met als gevolg dat ik direct na het keerpunt omhoog moest om te ademen. Met wat oefenen kwam ik heel veel verder én nog beter: het kostte weinig energie en lucht. Nou de komende tijd erop blijven trainen! Wel heel fijn. Ook heb ik steeds steek als ik rugcrawl zwem, maar dat komt vermoedelijk omdat ik met mijn hoofd te diep lag, waardoor ik veel water in mijn gezicht kreeg tijdens het zwemmen. Als ik mijn hoofd iets meer boven het water zou houden, gaat het waarschijnlijk beter. Kijken of dat echt zo is de komende trainingen! 

In de middag ging ik nog met Laura lunchen in Woerden bij Bistro Lokaal. Ik koos voor een omelet met Woerdense Reypenaer. Het was behoorlijk veel en machtig, maar wel heel lekker!