Op zaterdag 23 augustus 2017 ging ik met mijn moeder een rondje rijden op de scooter. Even lekker uitwaaien en genieten van het mooie en vooral warme weer. Autorijden gaat nog niet, omdat ik nog weinig kan roteren met mijn bovenlichaam en de gordel ook teveel pijn zou doen met mijn litteken. Het is allemaal nog best pijnlijk, blauw en beurs. We reden eerst richting Harmelen en eigenlijk vond ik het steeds lekkerder. In het begin ben je nog wat huiverig en ben je bang voor ieder hobbeltje, maar eigenlijk ging het vrij goed. Natuurlijk hield mijn moeder ook zoveel mogelijk rekening met de hobbels en kuiltjes. Uiteraard voelde ik heus wel het een en het ander, maar het was zo lekker om weer buiten te zijn en van het weer te genieten, dat ik dat maar voor lief nam. We reden richting Montfoort waar we een ijsje gingen eten. Eigenlijk wilden we naar de ijssalon, maar die leek gesloten, dus gingen we naar de Hema. Op een bankje, uitkijkende over het water, aten we het ijsje op. Daarna liepen we ook nog even naar de Kruidvat, Terstal en nog een paar winkeltjes. Ik had nog een katoenen effen zwart shirtje gekocht voor mijn werk, omdat katoen veel transpiratievocht op kan nemen. Ik heb wederom en nog steeds veel last van het transpireren als gevolg van de vele prednison die ik slik/ geslikt heb de afgelopen tijd. 

Daarna reden we door naar Woerden. Ik wilde eigenlijk wel graag even bij de Jysk of een andere bouwwinkel kijken voor een nieuw hoofdkussen. Dat van mij is niet zoveel meer en biedt ook niet de steun die ik nodig heb. Na enkele kussens uitgeprobeerd te hebben, had ik er 1 die ik gelijk lekker vond liggen. De kussens leken overigens wel erg zwaar, dus mijn moeder moest ze vaak optillen en verplaatsen, haha. Die ene is het uiteindelijk ook gewonnen. Daar ging ik op liggen en zei ik direct "ja." Het kussen was nu in de aanbieding van 80 euro naar 40 euro, dus dat was wel lekker! 

Na deze tussenstop gingen we nog even mijn oma bezoeken in het ziekenhuis. Ze redde het thuis niet meer, heeft veel pijnklachten van haar rug en is erg verzwakt. Nu gaat ze morgen overgeplaatst worden naar Maria Oord in Vinkeveen voor een verpleeghuis/ revalidatieplekje. Het was dus wel handig om nu nog even langs te gaan nu ze nog in Woerden is. 

In de avond is mijn moeder nog verder gegaan in mijn kamer. Ze heeft nu mijn bureau en boekenkast uitgeruimd en uit elkaar gehaald. Ik kon helaas niet helpen, maar super lief dat ze zoveel voor mij doet! Ik heb nog wat boeken uitgezocht die ik niet meer terg in mijn kast hoef als ik het straks weer opnieuw ga inrichten. Mijn moeder nam ze allemaal mee naar benenden, zodat ik er foto's van kon maken in de hoop dat ik er nog enkele kan verkopen. Eindelijk al die kinderboeken er ook uitgegooid, haha. Ook heb ik nog een oude televisie op mijn bureau staan, die ik ook graag kwijt zou willen. Daarnaast heb ik nog 2 klapstoeltjes die wat mij betreft ook niet meer terug hoeven in mijn kamer... Ik heb straks een goede bureaustoel! Er komt nu wel weer wat schot in. Mijn moeder heeft het hele bureau uit elkaar gehaald en tijdelijk beneden in de schuur geparkeerd. Mijn bed is nu naar mijn raamkant verplaatst, waar ik ook 

Op donderdag 24 augustus werd mijn oma verplaatst naar Maria Oord. Daar was ik verder niet bij, maar mijn oom hielp haar daarheen verhuizen vanaf het ziekenhuis. Ik had vanmorgen een ontbijtje gemaakt voor mijn moeder. Ik moest eerst naar de trombosedienst en op de terugweg had ik bedacht om langs de Plus te lopen om afbakbroodjes te halen. Ik nam een pakket met wat kleine broodjes. Daarin zaten croissantjes, harde broodjes, broodjes met sesam enz. Ook nam ik een pak Coolbest mee. Daarna ging ik thuis alles klaar zetten, eieren koken, de broodjes in de oven leggen enz. Ik had alleen niet in de gaten dat het nog erg vroeg was, want ik was al vroeg wakker en al een tijdje op. Daarom moest ik mijn moeder wakker maken, omdat de broodjes al klaar waren. Oeps! Nou, ja, ze vond het wel heel leuk. Op het ei had ik nog wat geschreven met stift. Ik ben zo blij dat ze zoveel wil doen in mijn kamer, zodat het niet stagneert. Dit is iets wat ik dan wel weer kan, dus dan is het leuk om zoiets te organiseren! 
Mijn moeder heeft vandaag ook alles wat onder mijn bed stond opgeruimd, weggedaan of naar zolder verplaatst. Onder mijn lattenbodem had ik veel opbergruimte, wat ook optimaal benut werd. Als ik mijn nieuwe bed wil bestellen, moet dat natuurlijk ook allemaal weggehaald zijn. Daarnaast moeten ook mijn laadjes, plankjes en kastje onder het bed uitgeruimd zijn. Als dat allemaal gedaan is, kan ik mijn bed bestellen en kan mijn oude bed uit elkaar gehaald worden. Ik kan niet wachten! Ik had ook mijn werk, praktijkopleidster en het hoofd van de opleiding gemaild hoe het nu met mij ging. Ik had gestuurd dat het mij nog behoorlijk tegengevallen was. Ik had nog steeds flink wat pijn en werd nog erg beperkt in het doen van dingen. Na het weekend stuur ik nog een keer een berichtje om te vertellen hoe het dan gaat. Dan zijn we weer wat dagen verder.

Vrijdag ging mijn verbouwingsproject weer verder. Ze, mijn zus en mijn moeder, begonnen aan de eerste kast. Dat was de kast afkomstig van de Gamma; mijn boekenkast, schoolkast en overige spullen kast. Hopelijk gaat daar alles in passen, haha. De kast was niet heel makkelijk om in elkaar te zetten. Ik wilde ook wat helpen, maar eigenlijk zat ik mer in de weg, want ik kon nog niet veel... Uiteindelijk stond de kast, maar alleen de deur erin hangen, was wat moeilijker... Op zich leek het aardig, maarr de deur hing teveel schuin naar beneden, waarrdoor het openen moeizaam ging en de laadjes niet open konden. Nadat ze het meerdere malen geprobeerd hadden, heb ik mijn neef een berichtje gestuurd of hij ons daarbij zou kunnen en willen helpen. Volgende week komt hij een keer langs om ernaar te kijken. Lief! In de loop van de dag ging ik mijn kastje onder mijn bed uitruimen. Het nam nog aardig wat tijd in beslag, maar ik was alweer trots dat ik het gedaan had. Het gaat nu gelukkig eindelijk wat beter qua pijn en ongemak. Gisteren had ik echt een baaldag, maar nu ging het ineens wel wat beter. 

Op zaterdagochtend ging ik weer verder met de planken onder mijn bed leeghalen. Ik was lekker bezig, maar toen appte mijn vader hoe laat ik naar mijn oma toe wilde. Ik was eigenlijk alweer vergeten dat ik eerder deze week gezegd had dat ik wel een keer mee wilde naar mijn oma. Dat was dus vandaag... Ik was juist zo lekker bezig, maar goed, ik kon ook geen "nee" tegen mijn vader zeggen... Ik had mijn sleutels gepakt en trok de deur dicht. Ik had er alleen niet aan gedacht dat er nog een sleutel in de deur kon zitten aan de binnenkant... Ik was immers alleen thuis en ik had mijn eigen sleutels... Toch zat er nog een losse sleutel in, die Jamilla eerder op de ochtend gebruikt had. Er was namelijk iemand voor de boormachine gekomen (die zij gewonnen had en nu verkocht) en voor de Rummikub junior van mij. Bij 1 van de 2 is de sleutel gebruikt. Hoe dan ook: de sleutel zat nog aan de binnenkant... De schuurdeur ging ik proberen te openen, maar ook daar zaten de knippen erop... Mijn moeder was wel naar haar werk, maar had haar scooter 's nachts buiten laten staan, waardoor zij dus via de voordeur het huis verlaten had in plaats van de schuurdeur. En toen? De slotenmaker? Een raampje intikken? Via een slaapkamerraam? Mijn moeder had haar ramen niet open gezet, waardoor we niet aan de voorkant konden "inbreken." Toen bedacht mijn vader om via de achtertuin het huis in te komen. De keukendeur heeft ook altijd van binnen een sleutel in de deur zitten, dus ook dat schoot niet op. Toen bleven dus alleen Jamilla en mijn slaapkamerraam nog maar over. Beide ramen zijn gelukkig vrij groot, maar er zit wel een horretje voor met van die schuif-/ draaidingen om het horretje dicht te kunnen houden... Papa vroeg aan de buurman (Hans) of we via hun mochten inbreken in ons huis. Hij hielp direct door 2 ladders te regelen. Die werden gepositioneerd en uiteindelijk is de buurman door mijn slaapkamerraam naar de voordeur gegaan. Mijn horretje lag flink uit elkaar, maar we konden het huis tenminste wel weer in! Arme buurman, want mijn kamer is door de verbouwing 1 grote klerezooi. Daardoor was het ook nog flink klauteren om binnen te komen... Daarna reden we naar de Plus om bierblikjes te kopen als "beloning/ blijk van waardering" voor Hans. Daarna konden we pas naar Vinkeveen om mijn oma te bezoeken. Ze was jammer genoeg net aan het eten, dus gingen mijn vader en ik maar eten in het restaurant. Het was overigens nog een hele zoektocht naar waar ze lag, want we wisten alleen op welke etage en welke kamer ze lag. Wij waren het hele park overgelopen, wat erg groot is, maar het bleek uiteindelijk het allereerste gebouw te zijn... Nadat we wat gegeten hadden, gingen we kijken of mijn oma al klaar was. Dat was ze, maar er waren nog enkele verpleegsteers/ verzorgsters op de kamer bezig. Ze was schijnbaar gevallen toen ze onderweg terug was naar haar kamer. Ze wilde, zo vertelde ze later, de deur dichtdoen, maar toen greep ze mis en is ze gevallen. Nu was ze weer op haar rug gevallen, wat natuurlijk erg blauw werd en gaat worden. Ook heeft ze een hele dunne huid zowel door haar leeftijd als de prednison, waardoor ze snel wondjes heeft. Nu had ze haar arm ook opengehaald tijdens het vallen. Arme oma! Ze lag helemaal te trillen en beven in bed, was heel erg geschroken en had zich flink pijn gedaan. Ze zag er erg slecht uit, vond ik. Ik schrok van hoe ik haar eerder deze week gezien had en met hoe ik haar nu aantrof. Misschien had het te maken met haar val, maar ze zag er echt een stuk slechter uit. Ik vraag me af of ze überhaupt nog uit het verpleeghuis komt en/ of hoe lang ze het nog volhoudt. Als het zo door gaat, gaat ze waarschijnlijk nog wel vaker vallen, verzwakt ze steeds meer enz. Daarnaast eet ze niet super, omdat het niet goed zakt. Daar is ze eerder al een keer aan geholpen, maar nu heeft ze er dus wederom last van... Nee, ik maak me zorgen om haar, maar aan de andere kant had ik dat een paar jaar geleden ook al en toen bleek ze toch heel sterk te zijn...

Toen ik weer thuis was, maakte ik het opruimen van de planken nog even af. De laadjes komen een andere keer wel. Hoewel? Hoe sneller ik ze leegruim, hoe sneller ik mijn bed kan bestellen en hoe sneller mijn oude bed gesloopt kan worden.... Eigenlijk moet ik dat dus zo snel mogelijk op gaan ruimen en uit gaan zoeken... 

Op zondag  27 augustus ging ik verder met het opruimen van mijn laadjes. Ik wilde het per sé allemaal klaar hebben vandaag. Het was wel meer werk dan ik van tevorn gedacht had, omdat het vooral allemaal kleine en losse dingen waren, maar goed. Aan mijn schuifdeurenkast is ook al een begin gemaakt! Wat gaat het ineens hard! 

Op maandag gingen ze weer verder met mijn schuifdeurenkast. Ik ging informeren bij het bedrijf waar ik mijn bed gevonden had, hoe lang het zou duren als ik het bed zou bestellen. Ik wilde hem laten bezorgen en laten monteren, dus hoe lang zou ik moeten wachten vanaf het moment dat ik hem bestel tot het moment dat hij bezorgd en gemonteerd wordt? Normaal duurt het tussen de 5-10 werkdagen, maar misschien lukte het aankomende donderdag al. Dat zou wel heel snel zijn! Morgen wordt ik daar nog over teruggebeld of dat wel of niet het geval is. Ook had ik nog wat regeldingen gedaan. 

Op dinsdag 28 augustus moest ik alweer naar de trombosedienst toe. Ik moest weer geprikt worden en dus vroeg op. Aangezien de kans vrij groot is dat mijn bed deze week al geleverd gaat worden, gingen mijn moeder en ik mijn oude bed uit elkaar slopen. Ik deed niet heel veel, maar hielp waar ik kon. Daarna haalde ik nog wat spijkers uit bepaalde losse onderdelen. Tot slot moesten de losse delen naar benenden worden gesjouwd. Ik deeed vooral de kleine en lichte dingen en mijn moeder de zwaardere en onhandige dingen. Alles werd maar even in de gang geparkeerd. Mijn vader kwam ook nog langs, omdat hij nog 1 dikke plank nodig had. Hij kwam er dus nog 1 uitzoeken van mijn bed. Toen hij de spullen zag staan (en wij al gezegd hadden dat we naar de Vaalt moesten), stelde hij voor om alles in de witte auto te gooien en zelf te gaan rijden. De witte auto wordt eerdaags verkocht en daar maakt een krasje meer of minder niet meer uit, dus dat was wel fijn, want anders had mijn autootje afgeladen vol moeten gaan rijden. Nu gelukkig niet, dus dat scheelde. Bovendien past er ook veel meer in de witte auto. Fijn! Ook het bureautje, wat we eigenlijk probeerden te verkopen, werd meegenomen. Zo zijn we van die meuk weer verlost! Toen bleef er nog enkel een matras over op de vloer. Aan mijn schuifdeurenkast werd weer verder gebouwd en het begint er al steeds meer op te lijken. De rails werd er al opgemaakt, hoewel dat nog erg lastig was door mijn lage plafond... Mijn kast is namelijk 2m en mijn verlaagde plafond is 2.07m. Oftewel: je hebt geen draairuimte meer over aan de bovenkant. 

De foto's met betrekking tot de verbouwing van mijn kamer, zullen in de volgende blog te zien zijn!