21 mei 2018: Sporten, fietstest en triathlon van Woerden 

Vandaag was het 2e pinksterdag, wat betekende dat de afdeling dicht was en ik automatisch vrij was. Om 11.15 uur had ik een afspraak in de sportschool om mijn fietstest nogmaals te proberen. Nu ging ik er op de fiets heen, omdat de triathlon van Woerden gehouden werd, waardoor ik mogelijk niet ver zou komen met de auto. Dit keer lukte de fietstest gelukkig wel. Nou ja, de eerste keer stopte die er ook mee, maar de 2e ronde deed hij het wel. Qua conditie ben ik bijna hetzelfde gebleven. Hoe kan dat?! Ach, we zijn in ieder geval niet verslechterd zullen we maar zeggen. Ik had nu natuurlijk al wel heen gefietst, nog wat vermoeide spieren van afgelopen weekend en ik was al 3 minuten bezig toen hij weer uitviel. Dat ik dan al een wat hogere hartslag heb, is dus wel logisch en dus is het wellicht wel te verklaren. Daarna heb ik nog een paar onderdelen van mijn schema gedaan. Het hardlopen is nu helemaal vooraan geplaatst en de crosstrainer is eruit gehaald. Zo kan ik mij nog meer focussen op het leren hardlopen. Daarnaast heb ik al voldoende cardio in mijn hele week door het zwemmen en soms ook fietsen. Nu ging het hardlopen prima en heb ik het helemaal kunnen volhouden! Rond tien over half 1 ging ik mij toch maar gauw douchen om nog een glimp op te kunnen vangen van Jamilla in het water tijdens de tean triathlon. Jamilla deed het zwemgedeelte van team g- force en 2 anderen het hardloopgedeelte en het fietsgedeelte. Jamilla was door hen gevraagd, omdat het team enkele jaren met Stijn Avezaath (eveneens een goede zwemmer) deelnam, maar die inmiddels al een tijdje gestopt is met het zwemmen. Daardoor hadden ze gekeken wie hem goed kon vervangen, Jamilla dus, en haar gevraagd. Jamilla houdt helemaal niet zo van het open water zwemmen, maar had een hele tijd geleden wel ja gezegd. Nu ging ze met een geleende wetsuit 1 km zwemmen. Ze kwam ruim als eerste bij het keerpunt. Ik stond precies aan die kant en zag haar zwemmen, maar ze had gezegd dat ze een badmuts van haarzelf op zou doen, maar dat had degene voorop niet. Toch wist ik bijna zeker dat zij het was. Daarna nog een stuk naar voren gegaan op de fiets en ving ik nog een glimp op van toen ze bijna het water verliet om het figuurlijke stokje door te geven aan de fietser in de parkeergarage. Daarna was het bijna 2 uur wachten. Jamilla en ik gingen nog even op een terrasje wat drinken en een tosti eten en daarna stond ik nog een hele lange tijd bij de finish. Ook de familieleden van de 2 andere deelnemers zag ik en daar ging ik dus ook bij staan. Het was wel mega warm. Jamilla en de fietser renden het allerlaatste stukje nog mee en kwamen met zijn allen als eerste over de finish. Daarna duurde het nog even en kwam Broodje Midas (business team) over de streep met zwemmer Cyriel. Daarna duurde het nog best lang voordat een volgend team zich meldde. Uiteindelijk, na een hele lange tijd in de brandende zon, was de prijsuitreiking. Jamilla haar eerste keer en ook hier mocht ze het hoogste podium betreden. Daarna ben ik weggegaan en heb ik nog een sprint naar huis getrokken op de fiets. Daarna even het bad ingedoken en een tijd later kwam Jamilla thuis. Laura kwam ook bij ons op bezoek en we gingen nog 13 reasons why kijken, al had ik al enkele afleveringen gekeken de dag ervoor. Tja, ik kon mij niet meer inhouden, haha. We hadden nog eten besteld. 

 

Vandaag had ik weer een dagdienst. Ik stond samen met Karin en ik heb vooral veel succeservaringen met het prikken gehad. Ik had namelijk een venflon bij een patiënt ingebracht en die zat goed. Daarna nog bij een patiënt van Kim geprikt en ook die prikte ik raak. Die ging wel iets moeilijker, maar toch zat hij prima. Daarna ging ik nog bij een patiënt van een andere student bloed afnemen. Ik probeerde het uit het infuus, maar dat deed weinig, dus toen ging ik hem maar prikken. Ook die ging goed. Oftewel 3 van de 3 die ik geprikt had, was gelukt. Leuk! Krijg ik het dan eindelijk door? Aan het einde van mijn dienst liep ik nog langs de bedrijfsarts, want die hadden een aantal dingen klaarliggen voor de WIA- aanvraag.

 

In de avond ging ik niet trainen, want ik was toch al best moe en was pas net begonnen met mijn werk week. 

 

Vandaag ging ik in de ochtend trainen in Woerden. Ik had heetlijk gezwommen en aardig wat meters gemaakt. Ik had vrij veel van het programma kunnen zwemmen. Daarna ging ik mij omkleden en nog even op bed liggen. Ik ben zelfs nog in slaap gevallen. Daarna moest ik er wel uit, omdat ik om 13 uur in Haarlem moest zijn met mijn schoolklas. Met hulp van mijn moeder had ik besloten dat het het handigst was om mijn auto op een parkeerterrein bij station Haarlem Spaarnwoude neer te zetten om vanaf daar met de trein naar Haarlem Centraal te gaan. Daar zouden nog een paar klasgenootjes aan komen en dus gingen we met een klein groepje lopen richting het Dolhuys. Het museum zelf vond ik niet mega indrukwekkend. Het ging over de psychiatrie en krankzinnigen, maar je zag vooral veel schilderingen en kunstwerken die door deze groep mensen gemaakt waren. Ook was er een "zorgzaal" waar je met behulp van een stethoscoop kon luisteren naar ingesproken dingen van bijvoorbeeld een behandelaar, een ex- patiënt of andere belangrijke personen uit het verleden. Toch had ik er stiekem meer van verwacht. Het greep me nu niet zo erg aan. Ik denk met korte filmpjes, met een echte cel en dergelijke wel wat meer, maar nu was het wel leuk, maar niet super. Na 1 uur daar rondgelopen te hebben, besloten we om met de klas bij het station op een terrasje plaats te nemen. Het terras van het museum was al vol, dus vandaar. Daar hebben we nog wat gedronken en gekletst en toen gingen we weer beginnen met de terugreis. Voor mij een lange reis, maar voor anderen was het vrij dichtbij. Na het eten ging ik met frisse tegenzin naar de sportschool. Na lang wikken en wegen en half overtuigd te zijn door Jamilla en mijn moeder, ging ik toch maar. Eenmaal daar was het natuurlijk prima. Het hardlopen wilde nu niet, maar ik had ook net ervoor gegeten en er zijn op het moment veel pollen in de lucht wat veel effect heeft op mijn longen. De rest van de onderdelen allemaal afgewerkt. Daarna ging ik weer douchen en terug naar huis. Ik dook rond 21 uur mijn bedje in. 

 

Vandaag stonden we op de afdeling, omdat er scholingsdagen waren van het team en de anesthesie. Daardoor hadden we geen OK- patiënten, dus dat kon je goed merken. Ik stond samen met Moniek (mijn werkbegeleider) op 5 patiënten. We hadden 1 patiënt die toch een pneumothorax had na een longpunctie, waardoor hij een ventieldrain kreeg om dat te verhelpen, maar bij terugkomst lag die patiënt stijf in bed van de pijn, terwijl hij eerder op de ochtend het bed uit sprong, zodat wij het bed op konden maken enz. Daar waren we dus een tijd mee bezig. Ook een patiënt opgenomen voor het voorbereiden van een colonscopie, een patiënt die zijn nier afgestaan had en iemand die al heel snel met ontslag mocht. Veel bezig geweest, ontslagpapieren gemaakt, drains aangehaald en later verwijderd etc. Voor de avonddienst was er niet veel over, maar wij hadden ons nog niet verveeld. In de avonddienst waren er 3 gediplomeerden en 2 studenten op 5 patiënten... 

 

Ook nu ging ik niet zwemmen, maar heerlijk op tijd naar bed. Ik was heel moe en als ik dan tot 8 uur moet trainen, ben il rond half 9 thuis en lig ik pas rond 21 uur in bed. Dat werd me te laat. 

 

Vandaag had Moniek scholing en stond ik dus met Ingrid (mijn andere werkbegeleider). We hadden nu maar 2 patiënten, maar wel 2 die allebei de nodige aandacht vroegen. Die ene patiënt had nog steeds veel pijn, dus weer voor extra pijnstilling gezorgd. Ook mocht de drain er gelukkig uit en waren daarmee de klachten ook afgenomen. De andere ging later op de dag met ontslag. Ingrid en ik trokken ons in de middag nog even terug om te oefenen voor onze rekentoets van komende donderdag, al zal het mij verbazen als ze hen wel gaat maken... Je hebt maar 4 kansen, dus is ze bang dat ze een kans verpest door een mindee goede voorbereiding. Zelf maak ik heel soms een leesfoutje, maar eigenlijk haal ik vrij vaak gewoon een 10, dus ik hoop dat ik er na 1x gewoon vanaf ben! Ben benieuwd. In de avond ging ik nog zwemmen en het voelde eigenlijk heel lekker. Ik lag ruim voor op de 2 die ook bij mij in de baan lagen en het ging vrij makkelijk. 

 

Vandaag weer in de ochtend getraind. Het was onwijs rustig (hoewel wel drukker dan vorige week). Ik zwom weer heerlijk door en heb op 4x 50m na alles gezwommen. Daarna was ik nog even in slaap gevallen op de bank en ging ik rond 12 uur een rondje fietsen. Tja, ik noem het een rondje, maar het was mijn grootste tot nu toe. Na even twijfelen waar ik heen zou fietsen, ging ik richting Nieuwegein. Toch voelde het nu wat minder veilig, want ik zat natuurlijk zo'n 25 km van huis. Wat als ik het terug niet meer zou halen? Aan de andere kant had ik de vorige keer ook 50 km in de nabije omgeving gefietst, dus ik wist dat ik het wel kon. Toch was het nu nog warmer dan toen, maar heb ik het wel gedaan. Ik ging over Woerden, Montfoort, IJsselstein op de heenweg. In Montfoort nam ik bij het tankstation nog een ijsje en moest ik even afkoelen. Daarna ging ik door richting Nieuwegein, waarbij ik alleen het laatste stukje mijn navigatie aanzette. Ik wist dat ik in de buurt zat, omdat ik het van het scooteren met mijn moeder kende, maar toch wist ik niet precies waar ik toen heen moest. Ik nam een soort looptrap omhoog met de fiets in het gootje en toen kwam ik uit waar ik uit wilde komen. Vanaf daar was het een mini stukje. Mijn opa en oma waren natuurlijk wel verbaasd. Die dachten aanvankelijk dat ik met de auto was, maar nee, dat oude barrel in de tuin was mijn vervoersmiddel vandaag. Op de terugweg wilde ik langs de A12 rijden, maar ook dat ging in het begin even niet helemaal goed. Na mijn navigatie weer ingesteld te hebben, kwam ik na een omweg toch weer op het juiste punt aan. Ach, er zijn meer wegen die naar Rome leiden... Ik nam nog een kleine omweg en kwam uiteindelijk thuis aan na 54,3km gefietst te hebben. Lekker bezig! 

 

Jamilla had kringkampioenschappen in Amersfoort. Het was een mega drukke wedstrijd, wat meer een NK genoemd moest worden, omdat de bezetting zo sterk was en er veel toppers mee deden. Ze had op de 50m vrij een mini PR 28.01, op de 200m wissel zwom ze 2.33 en op de 800m vrije slag haalde ze toch nog een zilveren plak binnen. Voorgaande jaren kwam ze met een grote bos aan medailles thuis, maar ju moet ze er hard voor vechten en is het dus een veel grotere prestatie. 

 

Vandaag ging ik weer trainen in Amersfoort. Ik had weer een training van 2 uur. Best veel gezwommen en moeten oefenen met het verbeteren van mijn uithoudingsvermogen. Ik kan het vaak wel 1x, maar als ik iets 4x moet doen, zak ik in. Ook kan mijn eerste baan best snel zijn, maar kan ik op de 2e 50m rustig 10 seconden slomer zwemmen. Dat is dus iets waar ik hard op moet trainen. Het was dus een best wel pittige, maar goede training. 

 

Mijn ouders gingen in de avond naar de Toppers. Mijn moeder had van de week in haar nachtdienst €8 geboden op 2 kaartjes (zitplaatsen) en die veiling dus gewonnen. De dresscode was roze kleding met een touch of gold. Ik en Jamilla wilden niet, omdat we pas laat thuis zouden zijn en ik nog 4 vroege (jamilla 5) diensten heb.