Vandaag ging ik weer naar mijn werk. Ik had een prima dienst. Ook had ik nog een gesprek met Brigit. We hadden het weer over de voortgang, hoe het met mij ging etc. Helaas was ze schijnbaar niet op de hoogte van het uren- probleem, waardoor ik nog geen steek verder kwam... Dat was jammer. Ik had juist gehoopt dat ik meer duidelijkheid zou krijgen. Nu gaat ze er deze week wel naar kijken en hoopt ze mij volgende week uit te kunnen nodigen voor gesprek. Wel zei ze dat als je geen 24 uur per week gewerkt hebt, het niet meetelt, maar hoe doe je het dan als je 1 dag per week ziek bent? Dan tellen alle andere gemaakte uren ineens niet mee?! Nou, ja, ze gaat er naar kijken en dan hoor ik hopelijk meer. En anders moet ik het maar nemen zoals het is en dan maar genieten van het feit dat ik dan even niets hoef. Dat ik mij kan focussen op het uitbreiden van de onregelmatigheid en misschien kan ik al boeken aanschaffen om mij zelf wat meer uit te dagen ofzo? 

 

In de avond ging ik toch maar naar de sportschool. Aanvankelijk twijfelde ik of ik zou gaan, maar toen ik er eenmaal was, vond ik het toch wel lekker! Ik had mijn hele schema afgewerkt met het voorgeschreven aantal gewichten of zelfs nog zwaarder. Op het rennen na, ging het allemaal prima. Ik heb de laatste tijd weer wat meer last van mijn hartritme en longen, dus het wordt weer wat zwaarder dan ik gewend was. Dat is jammer. Mijn neef kwam ik ook weer tegen in het krachthonk. We stonden naast elkaar gewichten te heffen en hadden even kort gekletst. Rond 21u was ik weer thuis; wat later dan ik wilde, want ik was eerder nog niet klaar met het schema. 

 

Vandaag had ik opnieuw een dagdienst. Het was een vrij drukke dienst en ik was dan ook continu bezig geweest. Ik was aan het einde van de dag best wel moe, maar dat kwam ook omdat ik niet lekker geslapen had. Ik mocht wel iets eerder weg. Op de terugweg ging het mis... Ik raakte met mijn auto (of zij met haar auto) een andere auto. We knalden met de zijkanten tegen elkaar en schuurden verder tegen elkaar. Ik reed in ieder geval ruim 120-130 km per uur en zij zal ook ongeveer zoiets gereden hebben. Op de een of andere manier ben ik uiteindelijk van de 3e rijbaan op de vluchtstrook gekomen zonder andere weggebruikers nog te raken/ achterop te krijgen. Wow, wat was ik geschrokken. In paniek belde ik mijn zus op. Ik vertelde het en zij zou vanaf Abcoude naar mij toe komen. Papa en mama kreeg ik beiden niet te pakken, omdat papa lag te slapen en mama een les had op haar werk. Uiteindelijk had ik Jos gebeld en die zou papa op de hoogte stellen. Ondertussen probeerden we de politie te bellen om te vragen hoe of wat verder. Het overige verkeer raaste nog langs ons heen met 130 km/ uur, dus niet bepaald een veilige situatie. Daarna werd Rijkswaterstaat op de hoogte gesteld door de politie. De politie zou niet komen voor dit. Het duurde best wel een tijdje tot Rijkswaterstaat er was en waarna de matrixborden een nieuwe lagere maximum snelheid weergaven. De medewerker van Rijkswaterstaat hielp met het verder invullen van de schadeformulieren. We hadden al een deel ingevuld, maar daarna hebben we de rest verder in laten vullen. Er was al een berger onderweg. Die komt schijnbaar altijd na een ongeluk en dan wordt er gekeken wie zijn weg eventueel nog kan vervolgen en wie niet. Bij mij zat mijn rechter zijkant in elkaar en bij haar de linker zijkant en ook de spiegel lag aan flarden. Zij mocht niet meer verder rijden, omdat zij geen spiegel meer had en ik mocht wel verder (tenzij ik het niet durfde). Jamilla en mijn vader waren beiden bij de Kwikfit. Ik was heel erg aan het shaken en huilde veel. De auto zag er niet meer uit, maar Jamilla en papa vonden het wel meevallen. Nou?! We besloten om de auto naar autoschade Slootweg te brengen om de schade te laten bepalen. Papa reed in mijn auto daarheen en ik reed met Jamilla mee. 

 

Ik wilde wel eerst weten hoeveel hij dacht dat het zou gaan kosten, omdat ik toch al zat te twijfelen of ik een nieuwe auto wilde gaan aanschaffen. Ik wil niet meer dan 1000 euro reparatiekosten betalen (of het moet toch haar fout zijn en door de verzekering vergoed gaan worden). Even afwachten wiens fout het is volgens de verzekering... Daarna ben ik met Jamilla mee terug gereden. Thuis en onderweg wederom veel gehuild. Gelukkig vulde Jamilla allerlei verzekeringsformulieren in en hoefde ik daar even niet zoveel mee te doen. We bestelden eten. Ik wist het allemaal niet zo goed, dus Jamilla bestelde voor mij een pizza hawaï. Prima. Daarna naar bed gegaan met een oxazepam, omdat het anders sowieso niets zou worden...

 

Vanmorgen moest ik al vroeg op school zijn. Ik moest er om half 9 al zijn, omdat we nu een nieuw rooster hebben, maar vergeleken met vorige week viel het nu nog wel mee. Toch moest ik al vroeg weg, omdat ik op de fiets moest naar het station. Ik was ook mijn pinpas kwijt en wist niet waar die was, dus was ik bang dat ik hem wellicht nog in mijn auto had liggen. Jamilla had er gister wel naar gevraagd, maar toen zei ze dat hij niet in mijn pasjeshouder zat, maar ik had ook niet meegekregen of ze hem daarna achter mijn telefoon gevonden had of niet. Aangezien Jamilla tot 7 uur zwom, kon ik het ook niet vragen, dus ging ik halsoverkop naar Linschoten om daar voor de zekerheid te kijken. Net toen ik het hoogje naar beneden wilde nemen (en er dus bijna was), belde ze mij. Ze had hem met 100% zekerheid thuis gehad, dus kon ik weer terug richting het station. In de trein had ik gauw mijn shirtje gewisseld, omdat hij natuurlijk doorweekt was van het transpireren. Papa had hem thuis gevonden nadat ik hem gebeld had. Hij had een nachtdienst gehad, dus iedereen was al vroeg op. Eenmaal bij station Leiden Lammenschans nam ik de bus en liep ik het laatste stukje naar school. Op school kregen we uitleg over het integratief examen, verantwoordingsgesprek en assesmentverslag. We moeten 1 reflectieverslag schrijven over de groei en ontwikkelingen die je doorgemaakt hebt gedurende de opleiding waarbij je competenties aantoont en een verslag naar aanleiding van een samenvatting van je laatste verpleegplan waarin je ook je competenties en handelen kan aantonen/ onderbouwen. Het is nog een beetje vaag, maar we gaan er vast nog wel meer uitleg over krijgen. Ik mag het voorlopig toch nog niet doen... Al ga ik natuurlijk wel meedoen met de voorbereidingen! 

 

Na school ging ik lopend naar Leiden Centraal. Bij Leiden aangekomen, wilde ik eigenlijk nog een broodje kopen, maar mijn bus ging over 3 minuten, dus wachtte ik maar liever op de bus. Daarna was ik bij de bushalte Rijnsburg Noordeinde aangekomen. Vanaf daar was het nog 1,1km lopen, maar ja, welke kant moet je oplopen om de juiste richting op te gaan? Uiteindelijk wist ik welke richting het noorden op was en liep ik goed. Het was best een stukje lopen, maar na ongeveer 15- 20 minuten kwam ik bij haar huis aan. Ik had namelijk afgesproken om op kraambezoek te gaan bij Stephanie; een oud klasgenootje van mij. Stephanie was 7 weekjes terug bevallen van haar zoontje Mason. Het kindje was net op bed gelegd, maar begon hard te huilen, dus haalde ze hem nog maar even naar beneden. Er was ook een stroomstoring, dus stond ik voor de deur, maar de deurbel deed het niet. Ik wist nog niet dat ze last had van een stroomstoring, maar kwam er dus al snel achter, haha. Het was en is echt een super schattig klein baby'tje! Ik heb hem ruim een uur vastgehouden en uiteindelijk viel hij in slaap. Af en toe schrok die weer even wakker; waarschijnlijk als gevolg van een darmkrampje. Na ruim 1 uur gaf ik hem over aan Stephanie en kon ik even een beschuitje met muisjes eten. Daarna werd Mason in zijn wieg gelegd in zijn kamertje en liet Stephanie gelijj de rest van het huis zien. Ze zijn vorig jaar verhuisd, maar dat had ik natuurlijk nog niet gezien. Ze woont wel heel mooi met haar man! We hadden nog een tijdje gekletst. Echt gezellig! Vlak nadat de stroom weer aan ging, ging ik weer richting de bushalte, want ik moest nog wel een aardig stuk reizen. Op Leiden Centraal kwam ik net een paar minuten later aan dan dat mijn trein vertrok, dus ik moest nog lang wachten. Daarom toch maar een broodje bij de Subway gehaald en die lekker opgepeuzeld in de trein. Daarna weer met de fiets terug naar huis gegaan. 

 

Vandaag had ik wederom een vroege dienst. Mijn moeder had ook een dagdienst, dus bracht ze mij naar het station. Gelukkig reed de trein gewoon volgens dienstregeling en kwam ik op tijd op mijn werk. Op mijn werk was het nieuws van mijn aanrijding/ ongeluk al snel gegaan, waardoor velen vroegen hoe het nu ging en hoe het gebeurd was. Bijzonder hoeveel er al op de hoogte waren... Tijdens de koffiepauze was ik nog gebeld door Nico Slootweg en het blijkt dat de schade nu beraamd wordt op €1400. Wow, dat is wel heel veel. Zeker als je kijkt voor hoeveel ik mijn auto heb gekocht. Hmm, ik denk niet dat ik hem laat maken... Nog maar even goed over nadenken. Ook vandaag was het wel een drukke dienst. Ik had nog iemand teruggekregen die eigenlijk naar de PACU zou gaan en een spoedpatiënt. Daarnaast had ik nog iemand die met alles aangestuurd en geholpen moest worden. Daar was ik dus behoorlijk druk mee. Op de terugreis reed Carien (een andere leerling) met mij mee terug. Zij ging richting Utrecht. Dat was wel gezellig. Mijn auto kon ik ook ophalen, omdat ik hem dus niet laat maken. Dan heb ik hem maar weer, want anders zit koningsdag enzovoort ertussen. Dat was weer mijn eerste ritje na mijn ongeluk. Ik vond het wel spannend, maar het ging goed. In de avond niet gezwommen. Ik wilde een beetje rust houden en bovendien had ik nog best wel wat last van mijn rug en nek. 

 

Vandaag was het koningsdag. Ik was al vrij vroeg wakker. We gingen ditmaal naar IJsselstein, omdat we al jaren alleen naar IJsselstein gaan en ik met name iets anders wilde uitproberen. Het was daar ook vrij groot en onze kleine kleuter ging helemaal los met het kopen van kleuterspulletjes voor haar klasje. Helemaal enthousiast als ze weer iets op de kop had getikt voor weinig. Ze had best veel verschillende dingen. We kochten ook nog 2 bidons, een nieuwe Dopper (waterfles in het turquoise) en een nieuw fotoboek. Daarna gingen we alsnog naar Vreeswijk. Daar ook nog wat dingen bekeken en wat gegeten bij de Chinees. Ik nam foe yong hai met nasi en kipsaté stokjes (zonder pindasaus). Ik was heel erg moe en sliep dan ook op de terugweg in de auto. Ook thuis ging ik weer verder op de bank en uiteindelijk in bed. Wat was ik moe en ik voelde me ook heel benauwd, maar daarbij spelen al die rokende mensen ook een grote rol. Pff! Het was wel heel gezellig. Mijn moeder was alleen nog steeds ziek, dus die wilde niet op de foto, omdat ze er (volgens haar) niet uitzag. 

 

Vandaag ging ik mee met Jamilla naar Amersfoort. Inmiddels is het nieuwe zwembad geopend en dus moest ik daar natuurlijk ook nog een keer gaan zwemmen. Wel was ik heel benauwd en baalde ik daarvan, want de NK masters is al bijna en ik ben wederom (zoals elke NK tot nu toe ziek of herstellende van een hartoperatie). Grr! Uiteindelijk ging ik toch mee. Ik heb een zomerabonnement aangeschaft die per 1 mei in gaat en dan 4 maanden geldig is. Chill! Het ziet er wel heel mooi uit, maar ik verdwaalde nog wel, haha. We mochten uiteindelijk eerder het bad in, dus konden we ongeveer 75 minuten zwemmen in plaats van 1 uur. Een andere master van onze club was er ook (Marjan). Ik had ongeveer 2850m gezwommen, dus best wel veel. 

 

Eenmaal thuis aangekomen, ging ik mijn kamer eens even soppen, mijn bedje opmaken en mijn vloer poetsen met van die vloerdoeken. Ff lekker fris, fruitig en schoon! Daarna was ik ook wel helemaal kapot, maar wel voldaan. 

 

Vandaag had ik zin om een lesje bodybalance mee te doen in de sportschool. Ik had het al heel lang niet meer gedaan, maar ik had er nu zin in. Er is weer een nieuwe release en dat betekent dus ook een nieuwe workout. In het begin was het even wennen, maar uiteindelijk vond ik het ritme en ging het best wel goed. Ik vond het weer een leuk lesje en daarna ging ik nog even de zaal in. Ik had me nog zo voorgenomen om niet aan krachttraining te gaan doen, omdat ik morgen nog wil trainen, maar ik heb het toch gedaan... Oeps! Ik ging even 5 minuten op de fiets en daarna heb ik alle krachtsonderdelen op 1 na gedaan. Ik was weer lekker bezig en deed soms iets meer kg dan eerder. Dan stond hij net verkeerd en merkte ik het pas halverwege of gewoon om het uit te proberen. Ook met de dumbells overhead press deed ik nu meer kg, namelijk 6kg in plaats van 4 en later 5 kg. Hetzelfde gold voor de arm curl. Daar deed ik nu 6kg in plaats van 4kg. Radiant: neerdrukken smalle greep doe ik nu met 15kg in plaats van 10kg. Leg extension deed ik nu op 27,5kg in plaats van 25kg. Oké, die voelde ik, maar dat is ook de bedoeling. Leg press blijft wel pittig voor mij en dus bleef ik nu iets eronder met 70kg. De vorige keer lukte het een keer op 75kg, maar nu door mijn benauwdheid is dat wat moeilijker. Ook heb ik niet hardgelopen, omdat ik dat nu ook iets te vond en ik al lang genoeg in de sportschool was, haha. Wel nog 4,5 minuut gelopen met een hellingspercentage van 2-4%. Daarna hield ik het voor gezien, omdat ik natuurlijk ook al meegedaan had met de groepsles. 

 

Toen ik thuis aangekomen was, had mijn vader een broodje gemaakt met banaan erop en wat drinken ingeschonken. Ik had ondertussen nog mijn shake gemaakt en daarna kon ik samen met mijn vader lunchen. In de middag was er een formule 1 race, maar waar het zo goed leek te gaan, eindigde het alsnog in een crash, doordat Riccardo op Max Verstappen zijn achterkant knalde. De hele race waren ze al met elkaar bezig en toen ging het mis, dus helemaal geen punten voor Redbull Racing. Jos kwam ons nog even opzoeken. Ook heb ik nog met Shayna via Skype gesproken die nu in Bangkok zit. Jamilla was de gehele dag met Laura weg. Ze gingen ergens in Limburg klimmen bij een groot klimparcours. Ook hebben ze nog gerodeld.